Stevens NAMUR (2016/2017) - dwa przełaje

[urg]

Witam

W kwietniu z małżonką przesiedliśmy się w końcu z wiekowych mtb na przełaje. Dlaczego na przełaje a nie szosy czy gravele? Pewnie sto osób już opisało to podobnie więc tylko w skrócie:

- prędkość, co przy naszym najczęstszym patencie na jednodniowe wycieczki pozwala jechać dalej tego samego dnia

- wygoda, tak wygoda  jedno słowo - baran i wszystko jasne

- swoboda, piach, błoto, szutry, las, asfalt - co za różnica, jedziemy!

Namury są różne - mój (2016) :

- rama z 7005TB, wygięty tylny trójkąt
- koła Ryde Racer SL 32+32, piasty Shimano 105
- siodło Cyrius Oxygen
- kierownica Oxygen Scorpo
- waga 9,5kg


małżonki (2017):

- rama z 6061TB, prosty tylny trójkąt
- koła Fulcrum 18+24
-siodło selle italia x1
-kierownica Oxygen Scorpo Aero
-waga 9,3kg

 

reszta osprzętu taka sama w dwóch rocznikach:

- klamkomanetki 105
- przerzutki 105
- korba 105 50-34
- kaseta 105 11-28
- hamulce Oxygen Mini V-Brake (czyli brandowane Tektro RX6)

Zalety:

Jak to przełaj, "wszędzie" wjedzie. Dla niektórych ma same wady - nie pojedzie jak mtb ani jak szosa - dla mnie to główna zaleta. Znakomicie spisuje się w lesie i na szosie. Średnie przeloty poprawione bez problemu

Wady (najechane 3k):

Tylko eksploatacyjnie - wymiana tylnych opon, Racing Ralph Performance szybko kończą się na asfalcie a tego było jakieś 60%. 
W jednym (2016) "piszczy" linka tylnego hamulca